Margreeth: ,,Hoe mooi is het om voor je moeder te mogen zorgen?"
Margreeth van der Schoor (19) uit ‘s-Gravenpolder is al zolang ze zich herinnert mantelzorger. Haar moeder heeft een aangeboren, progressieve ziekte en zit in een rolstoel. ,,Toen ik op de middelbare school zat, kwam ik direct na schooltijd naar huis. Anderen gaan dan met vriendinnen de stad in. Ik ging boodschappen doen of koken.”
Margreeth volgt de Hbo-opleiding Ergotherapie, gedeeltelijk op school en gedeeltelijk thuis. Ze plant haar dingen heen om de zorg voor haar moeder. Er komen ’s ochtends zorgmedewerkers langs. En haar vader en zusje Rosanne helpen ook mee. ,, Ik ben jong verantwoordelijk geworden. Mijn moeder rust bijvoorbeeld ’s middags tot drie uur, dan wil ze rond die tijd ook naar het toilet. Dan kan ik het niet maken om van 1 tot 5 weg te zijn, want dan heeft ze mijn hulp nodig. Inderdaad, de zorg drukt wel een stempel op mijn leven. Maar hoe mooi is het om voor je moeder te mogen zorgen?”
Leuk leven
Sinds kort heeft het gezin Van der Schoor een rolstoelfiets. ,,Daar zijn we heel blij mee. Vroeger gingen we wel eens een stukje lopen, maar nu hebben we in een jaar ruim 3600 kilometer gefietst. Voor mama is het heerlijk om buiten te zijn en voor mij ook. Het is mooi om te zien hoe ze van de natuur geniet.” Het gezin denkt graag in mogelijkheden. En doet ook gewoon leuke dingen, benadrukt Margreeth. ,,We kunnen niet wintersporten of backpacken, maar moet dat perse om te genieten als gezin? Het geeft ons heel veel energie als iets wel lukt waarvan je van tevoren zou denken dat het niet zou lukken. Als we bijvoorbeeld tijdens een niet zo rolstoelvriendelijke wandeling mama met zijn allen over een slootje tillen, geeft dat een goed gevoel. Dat hebben we dan toch maar weer gefixt.”
Voor jezelf zorgen
Het is belangrijk om ook voor zichzelf te blijven zorgen, realiseert Margreeth zich. ,,Op maandag- en woensdagavond ga ik altijd sporten. Iedereen weet dat ik op die avonden weg ben, dan heb ik even tijd voor mezelf. Dat is heel belangrijk. Dat zou ik ook iedere mantelzorger aanraden: zorg dat je afgebakende momenten voor jezelf hebt.” Bij haar vriendinnen kan ze altijd terecht als ze haar verhaal kwijt wil. ,,Maar ik heb niet altijd behoefte om erover te praten. Het is wel fijn dat ik weet dat het kan. Ik vind het fijner als iemand naar je luistert en respect voor je heeft, dan wanneer iemand zegt dat hij je begrijpt terwijl dat negen van de tien keer niet zo is.”
Waardering
,,Natuurlijk vind ik het soms moeilijk om mantelzorger te zijn, maar mama vindt het ook weleens moeilijk om altijd hulp te moeten vragen. Dan is het heel goed om over en weer je waardering uit te spreken. Want mama is er ook voor mij. Ik kan bij haar mijn verhaal kwijt, ze biedt me een luisterend oor.” Ze wil andere zorgvragers dan ook meegeven om hun waardering uit te spreken naar hun mantelzorgers. En andere jonge mantelzorgers drukt ze op het hart om hulp te zoeken als ze die nodig hebben. ,,En deel wat je bezig houdt. Je rugzak wordt anders alleen maar zwaarder, dat kun je niet alleen volhouden.”